W ciągu ostatnich 70 lat na całym świecie do recyklingu trafiło tylko 10% wytworzonego plastiku. Reszta w ogromnej części zaśmieciła środowisko naturalne zagrażając wielu gatunkom. Szacuje się, że co roku w morzach i oceanach ląduje 1,5-4% światowej produkcji tworzyw sztucznych. W efekcie, stanowią one aż 80% wszystkich odpadów morskich. Mikrodrobiny plastiku znajdują się w wodzie, powietrzu, ziemi i żywności, a ich wpływ na zdrowie nie jest do końca zbadany. Dodatkowo, tradycyjna produkcja plastiku, oparta na paliwach kopalnych, odpowiada za znaczną emisję gazów cieplarnianych. Na te wyzwania w mądry sposób musi odpowiedzieć biznes.
Jak podaje SYSTEMIQ, w 2020 r. aż 86% odpadów z tworzyw sztucznych w Europie zostało zagospodarowanych w sposób liniowy, tj. trafiły na składowiska lub do spalenia i nigdy nie będą mogły być już ponownie wykorzystane. Przeciwnym rozwiązaniem, które stoi u podstaw działalności Polskiego Paktu Plastikowego, jest gospodarka o obiegu zamkniętym (GOZ), na którą składają się trzy filary: eliminacja odpadów i zanieczyszczeń, ponowne użycie produktów i materiałów oraz regeneracja środowiska. GOZ obecny jest także w prawie europejskim (m.in. w Europejskim Zielonym Ładzie) – dlatego działania, które dziś m.in. członkowie Paktu podejmują dobrowolnie, niedługo staną się obowiązkiem wynikającym z wdrażanej legislacji.
Odpowiedź na wyzwania środowiskowe ma przynieść m.in. nadchodząca legislacja – sukcesywnie wdrażane są kolejne dyrektywy związane z Europejskim Zielonym Ładem, a pod koniec 2022 roku Komisja Europejska zaproponowała zmianę w prawie o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, podnosząc jego rangę z dyrektywy do rozporządzenia. Nadrzędnym celem rozporządzenia jest ograniczenie negatywnego wpływu opakowań i odpadów opakowaniowych na środowisko przy jednoczesnej poprawie funkcjonowania rynku wewnętrznego. Rzeczywistość biznesową zmieni również nadchodzące rozwiązanie globalne – do końca 2024 roku powstanie Traktat Plastikowy ONZ, pierwszy, prawnie wiążący dokument dot. zanieczyszczenia plastikiem, którego rangę porównuje się do Porozumienia paryskiego. Obu tematom poświęciliśmy dwa otwarte wydarzenia.
Kluczowymi czynnikami we wdrażaniu GOZ dla opakowań z tworzyw sztucznych są szeroka współpraca całego łańcucha wartości i wymiana wiedzy, umożliwiające stworzenie szczelnego systemu, w którym opakowania nie tracą szansy na ponowny obieg na żadnym z etapów. Unikalną cechą Polskiego Paktu Plastikowego jest tworzenie platformy do współpracy dla firm reprezentujących wszystkie etapy łańcucha – od wytwórców tworzyw sztucznych, przez producentów opakowań i produktów w opakowaniach, aż po firmy gospodarujące odpadami.
Jednym z istotnych wyzwań w Polsce jest nieefektywny system raportowania i zbierania danych związanych z odpadami z tworzyw sztucznych. W dzisiejszym systemie sprawozdawczym firmy są zobowiązane do raportowania organizacjom odzysku opakowań jedynie całej masy opakowań z tworzyw sztucznych – to zdecydowanie za mało informacji, aby móc podjąć trafne decyzje. Odpowiedzią Paktu jest transparentny system raportowania. Innym ważnym wyzwaniem jest także brak rzetelnych, spójnych źródeł wiedzy – stąd działania Paktu związane z tworzeniem raportów eksperckich, wypracowywanych w szerokim partnerstwie.
Liderem Polskiego Paktu Plastikowego jest Kampania 17 Celów – fundacja mobilizująca biznes w Polsce do podjęcia działań na rzecz realizacji Agendy 2030. Pakt przyczynia się do osiągnięcia zadań wpisanych w aż pięć Celów Zrównoważonego Rozwoju: Cel 6.: czysta woda i warunki sanitarne, Cel 11.: zrównoważone miasta i społeczności, Cel 12.: odpowiedzialna konsumpcja i produkcja, Cel 14.: życie pod wodą, Cel 17.: partnerstwa na rzecz Celów.
Powiadomienia